دیازینون

آفتکش دیازینون در بازار با نامهای تجاری بازودین   Basudin EC,WP,O,D,G,TC,SC ودیا کاپDiacap 30% SC وجود دارد. دیازینون از گروه حشره کشهای فسفره آلی وزیرگروه اسید فسفروتیوئیک بوده که تا حدی خاصیت سیستمتیک ونفوذی دارد. این ترکیب با طیف وسیع علیه انواع آفات برگخوار. ساقه خوارو ریشه خوار مکنده وخاکزی با فرمولاسیونهای امولسیون۶۰% EC پودر وتا بل ۴۰ % WPو گرانول ۱۰% G ,5% G بکار می رود که که فرم گرانول از ریشه جذب شده وارد قسمت سبز گیاه می شود. وباید توجه داشت که اگر از این سم برای ضدعفونی بذور وریشه نهالها استفاده شود در رشد جونه ها ایجاد اختلال خواهد نمود. دوام سم د رخاک ۱۳ تا ۱۴ هفته است زیرا به شدت جذب کلوئید های خاک میشود. به طور کلی در مدت ۳-۲ هفته اول بیش از ۵۰ در صد آن تجزیه میشود. سمیت آن از راه جذب پوستی بسیار زیاد است. جذب پوستی آن ایجاد مسمومیت حاد مزمن میکند. برای ماهیهاو زنبور عسل وسایر حشرات مفید خطرناک است.

مکانیسم اثر
دیازینون حشره کش و کنه کش غیر سیستمتیک و نفوذی با اثر تماسی گوارشی وتنفسی (تدخینی) و اثر ضربه ای شدید وهمچنین دوره محافظتی متوسط ۱۵ تا ۷ روز میباشد. توانا یی این سم در مهار آنزیم کولین استراز درسیستم عصبی جانوران است. استیل کولین بعنوان ناقل پیام عصبی در فضای بین سیناپسی عمل میکند موجب تحریک اکسون بعدی میشود دیازینون در بدن حشره موجب تجمع در سیناپس شده ودر نتیجه تحریک رشته عصبی بعدی بصورت مستمر ادامه میابد چون آنزیم کولین استراز لازم برای تجزیه استیل کولین در فضای بین سیناپسی وحذف این تحریک مستمر دیازینون بلوکه شده است.

موارد مصرف
دیازینون جهت کنترل طیف وسیعی از حشرات جونده ( برگخوار ساقه خوار وریشه خوار) روی گیاهان مختلف مثل درختان خزان شونده و مرکبات. انگور زیتون موز ذرت سور گوم یونجه پنبه برنج نیشکر آفتابگردان سویا چغندر پسته خرما لوبیا زیتون چای غلات سبزی جالیزی وگیاهان زینتی وجنگلی قابل استفاده است. این ترکیب روی حشرات خاکزی (به منظور ضدعفونی بذر در مقابل لارو وحشرات بالغ آفت) ومگسهای قارچ خوراکی نیز بکار میرود. دیازینون اثر دور کنندگی روی پرندگان دارد.

سازگاری و اختلاط
تاکنون گزارشی از بروز حساسیت دیازینون روی گیاهان در دز توصیه شده عنوان نشده است ولی ممکن است روی برخی واریته های سیب ایجاد زنگار نماید. از نظر اختلاط با ترکیبات دیگر نیز دیازینون با ترکیباتی که دارای مس باشد سازگاری ندارد. دیازینون به اکسیداسیون حساس است در محلولهای اسیدی به تدریج تجزیه میشود ولی در محلول های قلیایی نسبتا پایدار است. خاصیت خورندگی روی فلزات دارد.