سوسک سیاه گندم

این حشره در سراسر اروپا ،قفقاز، کشورهای خاورمیانه و آسیای مرکزی انتشار دارد(بالشویسکی ۱۹۶۳) در ایران تاکنون از تهران ، مشهد ، بجنورد ، سبزوار، گرگان و گنبد جمع آوری شده است .این حشره از آفات بالقوه گندم و جو و چاودار می باشد. لاروها از برگ و حشرات کامل از گل و دانه ها در مرحله شیری تغذیه می نمایند. خسارت لارو روی جوانه های گندم مشاهده می شود که در اثر آن برگها روی زمین می خوابند. خسارت این آفتبصورت لکه ای در مزرعه دیده می شود و حشرات کامل روز گندمهای شیری از قاعده دانهشروع به تغذیه می کنند. آفت درتمام مناطق کشور بویژه گلستان، مغان، لرستان، آذربایجان، فارس، کرمانشاه و ایلام گسترش دارد.

حدوداً ۱۵ میلی متر طول و ۶ میلیمتر عرض دارد.رنگ عمومی آن قهوه ای متمایل به سیاه و رنگ سطح پشتی سیاه براق و سطح شکمی قهوه ای تیره است .سر سیاه و شاخک ۱۱ بتدی نخی شکل به رنگ قهوه ای متمایل به قرمز .

کنترل زراعی:

۱-تناوب زراعی.
۲-انجام شخم و دیسک پس از برداشت

کنترل شیمیایی:

۱- دیازینون G 5 %و- ۳۰-۴۰ کیلوگرم در هکتار بمحض دیدن اولین خسارت
۲- دیازینون EC 60 % و ۱ لیتر در هکتار بمحض دیدن اولین خسارت
۳- کارباریل WP 85 % و۳٫۵-۳ کیلوگرم در هکتار بمحض دیدن اولین خسارت
۴- فوزالن EC 35% و ۲-۱٫۵ لیتر در هکتار بمحض دیدن اولین خسارت
۵-کلرپیریفوس EC 40.8 % و ۲-۱٫۵ لیتر در هکتار بمحض دیدن اولین خسارت

مدیریت تلفیقی سوسک سیاه گندم

– حسینی(۱۳۷۳) از مورچه ها به عنوان یکی از شکارگرهای مهم تخم و لاروهای ریز این آفت نام می برد. سوسکی از خانوادة Carabidae نیز شکارگر لاروهای درشت و شفیره های آن بوده و کلاغ ها و دیگر پرندگان نیز به هنگام شخم زدن خاک از لاروها و سوسک های باقیمانده در زمین تغذیه می کنند.

– تناوب زراعی با استفاده از گیاهان وجینی، جمع آوری کاه و کلش و بقایای محصول در اراضی آلوده و شخم زدن زمین پس از برداشت، از روش های مناسب کنترل آن است.

– این آفت با روش های زراعی فوق به خوبی قابل کنترل است و در صورتی که در مزارع آلوده تراکم لاروهای آن بیش از ۴- ۵ عدد در متر مربع باشد، می توان به محض مشاهدة خسارت آن از سموم دیازینون )G 5% 30-40 کیلو در هکتار)، دیازینون EC 60% )یک لیتر در هکتار) و کارباریل WP 85% ) 5/1-2 کیلو در هکتار) استفاده کرد.